Herfstdag

Oterdum en Heveskes

Vandaag zijn Jos, Bas, Roos en ikke naar Oterdum en Heveskes geweest. Heveskes was een dorpje dat toen de bouw van de Eemshaven begon van de kaart werd geveegd, alleen het kerkje is blijven staan. Daar heb ik heerlijk nog even in de zee gezwommen en later zijn we naar de nog te leggen gasleidingen geweest. Je kon daar lekker doorrennen en in klauteren. Eerst was het wat eng, maar toen ik blafte werd het alleen maar enger.. het echoode! Maareh.. we zijn wel even met zijn allen op de foto gegaan!

De 4mijl van Groningen

Jos en Guus hebben zes weken lang, 3x per week een looptraining gevolgd. Twee keer per week met ons drietjes en zondags met een hele groep (ik moest thuisblijven). Vandaag was het eindelijk zo ver, de loopschoenen werden weer aangetrokken en ik rekende op een rondje bos, maar tja.. ik kon niet mee want er zouden nog 20.000 mensen komen.. hmmmmmmmmmmmm.. naja heb ze maar veel succes gewenst en Guus mag voor een keer haar verhaal op mijn blog plaatsen, hier komt ie:


We waren al vroeg wakker met enige onrust wat er vandaag allemaal zou gaan gebeuren, beetje rondhangen thuis, niet echt iets kunnen ondernemen omdat je nog een loop voor de boeg hebt en tja.. beetje onrustig, zeg maar gerust....nerveus!

Op het moment dat we aankwamen in Haren waren er al vele duizenden mensen gestart, we zouden in het 12000 vak starten en hadden nog even tijd, ondertussen kom je mensen van de clinics tegen, collega's, buren en vage bekenden, een en al gezelligheid. Enniewees, na de start, waar iedereen joelend doorheen liep, crossen we door Haren, en ik hoor een collega mijn naam roepen, wauw, dit is gaaf. Op weg naar de Stad, geen plekje te zien waar geen publiek is, af en toe zigzaggend tussen de lopers, dan weer recht vooruit, blik op oneindig.. Op de Herebrug ontdek ik Janet, Sonja en Tinus, ondertussen heb ik echt last van dove handen, geen idee waar het van komt, fijn is het niet, maar nog even.. de Herestraat in, 4 rijen dik publiek, naast me hoor ik een vader tegen zijn dochtertje (jaar of 7?) zeggen, dat ze nu moet gaan rennen, alles op alles, prachtig! En dan vlieg je de Vismarkt op, wat een volk, wat een mensen en daar is de finish, de trainster staat al aan de kant met haar duim omhoog, in mijn handen klappend en gigantisch trots op deze overwinning ga ik na 42.21 minuten over de finish.
Een eindje verderop zie ik Jos staan, zo trots als een pauw, hij heeft 38 minuten gelopen en voelt zichzelf ook nog prima. Daarna zien we Karel en Luts met rozen en een handdoek, heerlijk. Na afloop met zijn vieren naar ons huis en pizza gegeten, wat een dag, wat een ervaring!!!

Ik heb het geflikt!!!!

De mijne!

Vandaag even op het grasveld voor het huis met mijn stok gespeeld, dikke pret!