New York 18 maart 2015

Jos en Guus zijn een aantal dagen naar New York geweest. De preparty voor Jos' 50ste verjaardag. Ik hou niet zo van vliegen, dus ben lekker naar Drenthe geweest. Guus heeft een verslag gemaakt van hun trip:

Woensdag 18  maart 2015

Vandaag vertrekken we naar New York, een stad welke al jaren op het verlanglijstje van Jos staat.  Spannend, want het is echt een wereldstad.

Ruim op tijd is de taxi er die ons naar het station Groningen brengt.  Na een kaartje gekocht te hebben, zochten we een lekker plekje. Als niet-treinreizigers hadden we onze kaartjes niet “ langs de paal” gehouden zoals de conductrice ons vertelde, maar gelukkig was dit geen probleem.

Op Schiphol bleek dat er een redelijk grote groep Joden mee zouden vliegen, van te voren (en ook na afloop) stonden ze op verschillende plaatsen te bidden.  Onder de groep was ook een gezin met 5 kleine kinderen.  En wie zaten daarnaast.. Juist wij! Maar.. eerlijk is eerlijk, totaal geen last van de kinderen gehad. We hadden longlegs stoelen gereserveerd en deze bleken bikkelhard te zijn, had te maken met de veiligheidsvoorschriften welke ik nog niet begrijp. Anyway, extra dekentjes onder onze billen, kussentje in de rug en gaan. Hoewel gaan, we hadden ruim een uur vertraging doordat er nog mensen binnenkwamen vanuit een overstap en natuurlijk ook graag mee wilden naar hun bestemming.

Na een uur of 7 kwam er vanuit de cockpit het bericht dat er op JFK slechts 1 landingsbaan open was en we ongeveer een half uur vertraging zouden hebben.

Na aankomst om 17.15 uur, duurde het ongeveer een uur voor we door de douane waren, irisscan, vingerafdrukken, het hoorde er allemaal bij. Toen we uiteindelijk onze koffers hadden en veel behoefte aan frisse lucht,  moesten we opnieuw in de rij, dit keer voor een taxi. Een alleraardigste Russische taxidriver bracht ons via een geweldige rit ($52) met een overweldigend uitzicht op Manhattan, over de Queensboro Bridge (http://en.wikipedia.org/wiki/Queensboro_Bridge) naar Hotel Belleclaire (www.belleclaire.com). Onze kamer was wel heel erg klein, we konden nauwelijks om het bed heen, maar het aller vervelendste was het lawaai van een machine buiten. Overigens was het geen oud versleten interieur, dit zag er allemaal nieuw en luxe uit.

Na sushi te hebben gegeten bij the Sushishop vroegen we bij Elvis van de receptie of er een andere kamer beschikbaar was. Waarschijnlijk kon hij wel iets voor ons regelen, maar pas de volgende dag wist hij het zeker. Nog even afwachten dus.